Dalmaçyalı

Dalmaçyalı

Dalmaçyalı'nın Kökeni:

Bu cinsin kökeni hakkında birbiriyle uyuşmayan çeşitli görüşler vardır. Kesin olan tek şey, geçmişinin çok eskilere uzandığıdır. Varlığını gösteren izler Mısır rölyeflerinde ve Helenik döneme ait duvar süslemelerinde bulunmuştur. 1700 yılında Bengal Pointeri olarak bilinen ve Dalmaçyalı'ya çok benzeyen bir köpek ingiltere'de varolmuştur. Bu örnek Dalmaçyalı'nın Yugoslav kökenli olup olmadığına dair sorulara yol açmıştır.

Dalmaçyalı'nın Kişiliği:

Sakin, sadık, bağımsız ama evden hoşlanan, son derece duyarlı. İnsana ihtiyaç duyar, aksi halde melankolik bir havaya bürünür. Çocuklarla oynamayı sever. Mükemmel bir belleği vardır. Kendisine yapılan kötü muameleyi yıllar sonra bile hatırlayabilir.

Dalmaçyalı'nın Kullanım Alanları:

Ortaçağ'da av köpeği olarak kullanılırdı. On dokuzuncu yüzyılda küçük arabaları çekmekte kullanıldı ve şöhreti hızla yayıldı. Efendisi ister yürüyerek, ister atla, ister arabayla seyahat ediyor olsun, onu mutlaka takip eder. Daha sonra insan dostu olarak büyük bir takdir topladı. Bekçi köpeği olarak da kullanılabilir. Temiz ve zariftir, çamurdan hoşlanmaz, su ve sabunu sever.