Doberman

Doberman'nın Kökeni:

Görece yakın zamanlarda oluşmuş bir cinstir. Great Dane, Alman Çoban köpeği, Rottweilers ve Pinscherin muhtemelen Beauceron ve İngiliz Tazısı ile çiftleştirilmesiyle 1860'da Almanya'da geliştirilmiştir. Bu karışımın yaratıcısı Louis Dobermann adında bir Alman vergi tahsildarı idi. Dobermann, meslek gereği haydutların bulunduğu bölgelere sık-sık seyahat ediyordu. Gerektiğinde saldırabilecek nitelikte bir bekçi ve muhafız köpeği elde etmeye karar verdi. Üreticisinin adını taşıyan (kısaca n harfiyle anılıyordu) Doberman ilk kez 1876'da bir köpek gösterisinde sergilendi. Büyük bir başarı kazandı.

Doberman'nın Kişiliği:

Erkek ve dişiler arasında mizaç farkı vardır. Dişiler, aileye karşı sakin, duyarlı ve duygulu, ancak yabancılara karşı kuşkucudurlar. Erkek, son derece zeki, ancak aceleci ve genellikle saldırgandır. Bu nedenle enerjik bir efendi tarafından yönetilmesi gerekir. Kötü Doberman yoktur, kötü Doberman sahibi vardır, sözü buradan gelir.

Doberman'nın Kullanım Alanları:

Bekçi ve muhafız köpeği olarak kullanılan Doberman, yüz yılı aşan bir süre içinde bu görevleri yerine getirmeyi sürdürmüştür. Polis köpeği olarak, orduda (Deniz Kuvvetleri Doberman'ı pusu bulma işinde kullanmıştır) ve her türlü endüstriyel tesisin korunmasında kullanılmıştır. Dişiler erkeklere nazaran apartman hayatına daha kolay uyum sağlarlar, ancak her ikisinin de günlük sinirsel enerjilerini boşaltmaları gerekir.

Not: Doberman'ın kişiliği iki yaşından sonra da gelişmeye devam eder. Bununla biriikte köpek on ile on iki aylıkken sıkı eğitime başlanmalıdır. Uzun ömürlüdür. On beş, hatta yirmi yıl yaşayabilir.